13 juli 2011 – Vandaag een spannende dag, om 12.00 uur vliegen we van uit Tromso Noorwegen naar Spitsbergen. We vragen ons af hoe het weer zal zijn, zouden we ijsberen gaan zien, worden we niet zeeziek?? We bedenken ons eerst maar eens even nog te genieten van een flink ontbijt, waarna we de koffers inpakken en middels de flybus naar het vliegveld te vertrekken. Na anderhalf uur komen we aan op Spitsbergen. Spitsbergen wordt door de lokale bewoners ook wel Svalbard genoemd, wat “koude kust” betekent. Op het vliegveld worden we opgewacht door iemand van Quark Expeditions. Zij brengen ons naar ons verblijf voor de komende 2 dagen. We hebben een hotel geboekt wat ingericht is als een Trappers hut (jagershut) in de hoofdstad Longyearbyen (foto).
Dit is het grootste dorp van de eilanden groep Spitsbergen, er wonen ca. 1400 mensen. Het is prachtig weer, het lijkt 30 graden, echter voelt het als 2 graden Celcius. Ik heb me goed laten informeren door Arjen Drost die hier een studie heeft gedaan naar de Brandganzen die hier broeden. Één van zijn tips was om de hondenkennel op te zoeken nabij het water. We besluiten dan ook niet langer in het hotel te blijven en er meteen op uit te trekken om te genieten van het zonlicht en de omgeving te verkennen. We worden nog even door de hotelmanager geadviseerd niet voorbij de borden met een ijsbeer voorbij te lopen, dit bord zou voldoende moeten zeggen. Goed, we zijn er van tussen!
We lopen het dorp uit en horen al de eerste Sneeuwgors zingen, het enigste zangvogeltje wat hier voorkomt. Makkelijk te determineren dus, iets lastiger te fotograferen want ze lopen actief door het gras en veenmos te foerageren. Beneden aangekomen lopen we rechts de weg op en kijken uit op een rivier met daarnaast een getijde gebied. Prachtig uitzicht, het lijkt met dit licht wel een schilderij (foto).
Als we verder lopen worden we belaagd door Noordse sternen die hier broeden, uitkomst is het omhoog houden van mijn monopod en we lopen rustig door. We zien in de verte de hondenkennels dus we geven onze ogen de kost aan beide zijdes van de weg. Er zijn veel Noordse Sternen, maar we zien ook een koppel Kleine jagers, een aantal Paarse Strandlopers, Bonte Strandlopers, Bontbekplevieren, enorm veel Eidereenden met jongen en Grote Burgemeesters. Helaas hebben de mannetjes van de Eidereenden de kolonie al verlaten en zitten waarschijnlijk al op open water. Het licht is prachtig en ik kan dan ook niet te lang wachten om mijn camera uit de tas te nemen. We lopen door tot we het bekende bord tegenkomen. We verkennen het slikken hier en vinden een Ivoormeeuw. Prachtig, maar het leek er op of hij zich alleen wilde tonen in tegenlicht. Gelukkig landde hij bij de hondenkennels en kon ik even twee kopshots nemen, en weg was hij weer.
Ik bleef nog even een uurtje op de kant liggen bij de Eidereenden waarna we besloten weer terug te gaan naar het hotel. We kregen honger en waren benieuwd naar het menu hier. In de kamer zagen we door het raam het eerste Poolvosje door het dorp rennen, en ook een Rendier vond het de normaalste zaak van de wereld zonder te kijken de straat over te steken. We hadden er zin in, dit beloofde een mooi avontuur!
14 juli 2010 – Gisterenavond hebben we nog snel even wat gegeten bij Kroa. Hier hadden ze onder andere Minke Wale op het menu staan, maar dat vonden we toch niet het gerecht om hier te eten, deze Dwergvinvissen wilden we namelijk in het wild zien, beetje dubbel gevoel. We zorgen ervoor dat de koffers klaar staan om opgehaald te worden door Quark, en we besluiten weer een rondje te doen. We besluiten even naar het museum te gaan om wat informatie over Spitsbergen te verzamelen. Hierna lopen we weer naar de hondenkennels. Tussen alle Eidereenden zie ik een afwijkend verenpakketje zitten, het is een vrouwtje Koningseider! Ik leg me weer neer op de kade en geniet van alles wat langs komt.
We zien ook een Ijseend langs zwemmen, echter veel te ver weg voor een foto. Als we richting de haven kijken zien we onze boot binnenkomen. Het dorp wordt volledig overspoeld door gele jassen. Best een grappig gezicht, maar bedenken ons tegelijkertijd dat wij over een week hetzelfde zullen doen. We lopen terug naar ons hotel om te checken of onze bagage is opgehaald. Dit blijkt niet gebeurt te zijn en bellen met Quark om te bespreken wat te doen. We zullen met een bus opgehaald worden, dus nemen we de koffers zelf mee. We halen nog wat snacks, eten nog een hamburgertje en laten ons ophalen door Quark. Om kwart voor vier gaan we aan boord van de Akademik Sergey Vavilov, een enorm schip uit Rusland. We leveren ons paspoort in en worden naar ons kamer verwezen waar we onze koffers kunnen uitpakken. Ons nieuwe gele jassen hangen al klaar! Als iedereen aan boord is worden we verwelkomd met tapas en champagne in de bar, waarna meteen de veiligheidsinstructies worden uitgelegd en gedemonstreerd. De trossen worden losgegooid en we beginnen aan een nieuw avontuur. Het weer is nog prachtig en we besluiten het schip te verkennen.
Er zou een hoorn klinken waarna iedereen mee moet doen aan de live boat drill. We worden verzocht naar de eetruimte te gaan om deel te nemen aan het 4 gangen diner. We krijgen uitleg over wat verwacht wordt de komende dagen te gaan doen. Het woord “misschien” wordt erg vaak gebruikt, dit is afhankelijk van het weer en het zeeijs. De expeditiestaf wordt voorgesteld, het blijkt dat we met totaal 131 mensen aan boord zijn, bestaande uit 18 stafleden, 72 passagiers en 41 schippersoneel. Het grootste deel van de passagiers bestaat uit Australiërs en Engelsen. We zullen ons Engels op moeten halen, want tot op heden hebben we nog geen Nederlander of Belg gevonden. Dan klinkt plots de hoorn, iedereen loopt naar zijn hut voor de reddingsvest en vertrekt naar de aangewezen reddingboot. Missie geslaagd, iedereen is op tijd in zijn bootje.
Als we terug komen zien we het programma van de volgende dag op onze deur hangen. Het ziet er netjes georganiseerd uit, de kamer is prima, het eten was veel te luxe, en de bar biedt perspectief. Wat gaan we morgen doen? We varen richting Ny Alesund, Kongsfjroden en de 14th July Glacier in de Krossfjorden. Om 7.30 krijgen we de wake-up call. We gaan naar bed, maar kunnen van spanning maar weinig slapen…
15 juli 2010 – 5.00 uur, we zijn al wakker, en vannacht zijn we ook een aantal keren wakker geweest. Het is continue licht geweest, erg vreemd voor Hollander. Even een bakkie koffie, dan ontbijtje met een uitleg over het landen met de Zodiacs, hoe om te gaan met de ijsbeer, en nog wat veiligheidsdingen. Veiligheid staat voorop bij deze organisatie, alles wordt gecheckt en dubbel gecheckt. We krijgen nog een 3 gangen lunche waarna we gaan aankleden. Mijke trekt 4 tot 5 lagen kleding aan waarna haar gele jas (dubbel gevoerd), ze kan amper bewegen, maar ze heeft het niet koud! Laarzen worden op de boot verstrekt en we lopen in rij naar de Zodiacs. Alles volgens vaste procedure. Name and Cabin number please? Woody onze expeditie leider vertelde ons dat we een droge landing zouden krijgen, dus we konden oefenen met uit stappen. Eenmaal op Ny Alesund kunnen we een stempel in ons paspoort krijgen van het noordelijkst gelegen postkantoor. Verder mogen we rond wandelen. Hier is tevens de plek waar onderzoek gedaan wordt naar de Brandgans, en al snel vinden we het huisje waar Arjan heeft gezeten. Het was niet moeilijk vinden met het Hollands vlagje en klompen voor de deur. Opeens zag ik een Poolvos rennen.
We volgden het dier met de verrekijker, en het bleek jongen te hebben. Het was inmiddels wat bewolkt geworden, maar dat mocht de pret niet bederven om wat foto’s te maken van dit prachtige dier. Als we verder lopen zien we nog enkele jonge Noordse Sternen die gevoerd worden door de ouders. Het visje is groter als het jong zelf, maar ze krijgt het toch naar binnen, onvoorstelbaar. Na een mooie wandeling vertrekken we met de Zodiac weer richting het schip en varen verder naar de volgende bestemming. We krijgen een Afternoon Tea, waarna we weer in de Zodiac stappen voor een Cruise langs de immens grote gletsjer genaamd 14th July Glacier (foto). We maken prachtige foto’s en varen door langs de rotsachtige wanden naast de Gletsjer. Hier zien we Drieteenmeeuwen, enkele Papegaaiduikers, Kortbekzeekoeten en een koppel Grote Burgemeesters met 2 jongen.
Na de cruise verblijven we op het buitendek tijdens het varen, we willen niets missen! ’s Avonds werd er door Woody een bar talk gehouden. Allerlei bijgeloven werden toegelicht wat op het schip niet gezegd of gedaan mocht worden. Leuk en gezellig, de sfeer komt er goed in. We besluiten om naar bed te gaan, al lokt de omgeving en het licht om op te blijven.
16 juli 2010 – 6.00, de wekker gaat. Vandaag een speciale dag, vandaag gaan we naar Holmiabukta & Northwestern Spitsbergen. Na het ontbijt zullen met de Zodiac gaan cruissen in Holmiabukta. Het biotoop is perfect geschikt voor de ijsbeer. Wij hadden thuis al gehoord dat er hier ergens een dode walvis van vorig jaar zou liggen die nu ontdooit was, en erg veel ijsberen aantrok. We trekken erop uit met de Zodiac en zien al snel in de baai een aantal ijsberen. We spreken met de andere Zodiacs af om rondjes te varen op zo’n 50 meter vanaf de walvis welke net onder de oever lag.
Ik baalde als een stekker want het golfde enorm, en dan ook nog eens blijven varen, dat valt niet mee met de 500mm. Gelukkig hebben we redelijk wat licht en pogingen voldoende om toch de benodigde foto’s te maken, wat een gave dieren! De ijsberen staken de neus in de lucht, ze hadden ons al in de gaten. We verblijven hier een paar uur, en schieten met z’n allen kaartjes vol. Veel mislukken door de golfslag, maar een paar zijn erg mooi geworden. We zien een vrouwelijke ijsbeer met een jong op de rug welke wakker worden, gelukkig varen we op dat moment net in de juiste positie en kunnen we een aantal foto’s maken, waarna ze richting de walvis lopen.
Eenmaal terug op het dek bruist het van de energie op de boot, wat een moment. We telden 7 ijsberen, dit was een cocktailtje waard! Tijdens een cocktail krijgen we een bartalk van Dave (logistiek) over zijn reiservaringen door Rusland, dit klinkt ook als een avontuurlijke reis. We varen ondertussen tussen de prachtige fjorden, we hebben echt vakantie.
17 juli 2010 – Worsleyneset & Monaco Glacier staan op de planning maar 80 graden noord zullen we vandaag bereiken. Dit belooft weer een mooie dag, dus we staan weer vroeg op. Ik had er wel moeite mee want ik was vannacht door het mooie weer pas om 3.00 uur naar bed gegaan, landschappelijk is ’s nachts het mooiste licht voor foto’s.
Ook zullen we vandaag weer aan land gaan, dat is al weer even geleden, dus we bereiden ons voor op een wandeling. We vertrekken met de Zodiacs naar Worsleyneset. De groep wordt verdeeld in Hikers met Woody (reisleider), plantliefhebbers met Annie (ass. Reisleider), fotograven en vogels/dieren met Tony (vogelexpert) en Berna (walvisexpert), en wij kiezen voor de groep John (proffesioneel fotograaf) en Mette (algemeen assistente). We lopen over de toendra vlakte in een kleine groep en verkennen de omgeving. Wat een prachtige omgeving. We besluiten even om te gaan zitten en te genieten van de stilte.
Ik zie op een klein plasje een Rosse Franjepoot foerageren en vraag aan Mette of ik hier foto’s van mag maken. We lopen samen naar het plasje en maken op gepaste afstand foto’s. Het valt niet mee, de Rosse Franjepoot is erg actief en zit niet stil. Als de groep weer doorloopt lopen wij terug. We zien nog diverse sporen van ijsberen, op letten dus. Als we terug op het schip zijn krijgen we weer een luxe lunch. Tjonge, we zullen hier niet veel afvallen, het eten is luxe en lekker, complimenten voor de koks! Na de lunch maken we weer klaar voor de volgende Zodiac cruise. Deze keer varen we langs de Monaco Glacier. Op de Zodiac horen we regelmatig gekraak van de gletsjer maar ook van omkerende ijsbergen, wat een herrie. Op de stukken ijs zitten Drieteenmeeuwen (foto), en als er een stuk gletsjer afbreekt zien we groepen van 300 tot 400 vogels op deze plek foerageren op het loskomende ondergrond.
Ook zie ik in de verte een aantal Ijseenden en vraag of we deze kunnen benaderen. Geen probleem, klant is koning. Ik maak foto’s van de Ijseenden en nog een aantal Kortbekzeekoeten op het water. We zien een Zwarte zeekoet (foto) die een vreemd visje heeft gevangen. Ondanks de golfslag krijg ik hem toch op de foto, maar kunnen niet ontdekken wat voor vis het is, het lijkt wel een kleine Zeewolf.
Na 3 uur varen gaan we terug naar het schip. We schuiven ons weer aan de bar voor een cocktail en voordat we het in de gaten hebben zitten we alweer aan het diner. Vanavond zullen we 80 graden noord bereiken wat bij sommige een lichte spanning brengt. ’s Avonds bereiken we Moffeneiland, de kraamkamer van de walrussen maar ook 80 graden noord waarbij we feestje vier voor op het dek. John geeft een leuke speech en er wordt champagne getoost. Het lijkt wel Nieuwjaar! Het was weer een mooie dag.
18 juli 2010 – Vandaag maar weer eens vroeg op voor de verandering. Dit wordt mijn dag vandaag! We zullen de Hinlopen Strait in varen, de plek voor wildlife en vogels. Ook zullen we met de Zodiac gaan cruisen langs Alkefjellet aan Kaap Fanshawe. Hier broeden ca. 60.000 vogels op de kliffen. Er wordt geschat dat hier ongeveer 200.000 Kortbekzeekoeten leven. Ik sta dan ook als eerste klaar om in de Zodiacs te klimmen. Met Zodiacs varen we langs de kliffen, het stinkt en het is één herrie van vogelgeluiden. We zullen ook niet zonder vogelpoep op de jassen terugkomen, want we worden diverse malen geraakt door een dropshot.
We zien hier alle bekende soorten van Spitsbergen om ons heen en schiet kaartjes vol. Ook onder aan de kliffen zien we een Poolvos lopen die gebruik maakt van het vallende buffet uit de nesten. Jonge vogels en eieren die uit het nest vallen zijn een makkelijke prooi, maar dit geld ook voor de Grote Burgemeester die ze al vliegend uit het nest pikt.
Ik kan hier wel de hele dag blijven maar we vertrekken na 3 uurtjes varen toch weer terug naar het schip. We varen rustig verder de Hinlopen straat en zien veel Wildlife. Ik besluit op het laagste dek te gaan staan om een laag standpunt te creëren in zoverre dit mogelijk is. Ondanks alle professionele fotograven aan boord ben ik de enigste. We zien Walrussen, Ringed Seals (zeehonden), Harp Seal, en Bearded Seal. Allen prooi voor de ijsbeer, echter laat deze ons even in de steek. Het water is redelijk vlak en het duurt ook niet lang voordat we de eerste Minke Wale’s zien.
Enkele Fin Wale’s komen voorbij en het schijnt dat er ook Beluga’s zijn gezien, maar die heb ik gemist. Hoe verder we varen, hoe meer zeeijs we tegenkomen. Dit was al voorspeld en ze zouden kijken hoever we konden komen. We landen ’s middags op Torrellneset om een groep Walrussen te bekijken. Erg mooi, maar weinig actief, bij elke beweging van een Walrus werd er een saldo afgevuurd van fototoestellen. Eigenlijk had ik wel meer actie verwacht van de Walrus, maar helaas.
Er stromen steeds meer ijsschotsen de baai in en we moeten gaan anders kunnen we dadelijk niet meer weg. We genieten weer van een goed diner en vertrekken naar de bar.
19 juli 2010 – Gisterenavond zijn we midden in het zee ijs terrecht gekomen. Het is erg mistig, het regent en sneeuwt en we zitten vast in het ijs. Dit is echt wat we van Spitsbergen verwacht hadden. We gaan toch naar buiten en zien overal afdrukken van de poten van een Ijsbeer. Op diverse plekken zien we een bloederig karkasje liggen van een zeehond. De Grote Burgemeesters eten de restanten op. We besluiten hier te blijven met het schip in de hoop dat we ijsberen scoren. Tot diep in de nacht blijven we op het dek, maar helaas geen ijsbeer te zien. Er wordt de volgende ochtend door de kapitein besloten om te keren want het zee ijs wordt te dik.
Het wordt een lange rit, er staan geen excursies op het programma, maar wel een aantal interessante lezingen over vogels en walvissen. Mijke besluit een Powernap te nemen, en ik vertrek naar de vergaderzaal. Later op de dag wordt de Plungepool op de boot geopend. Dit zwembad wordt gevuld met zeewater, waarna iedereen een duik mag nemen in dit 3 graden Celcius water. Een leuk gebeuren en Mijke besluit mee te doen. Ik wil graag nog wat langer leven en besluit het geheel te filmen. Na de duik maken we gebruik van het diner en gaan we een keer op tijd naar bed.
20 juli 2010 – We gaan vandaag aan land op Blomstrandhavoya in de Kongsfjorden. De groep wordt weer verdeeld en wij besluiten deze keer met Tony en Berna mee te lopen. Over de Toendra zien we de restanten van Walvisvaarders. We zien hier diverse Rendieren en mooie planten op de toendra.
’s Middags gaan we naar de presentatie van Berna over Walvissen. Berna komt uit Argentinië en verteld na de presentatie over de Orca’s die bij hem aan wal zwemmen om zeehonden van het strand te pakken, geweldig, dit schrijven we weer bij op onze reis wensenlijst (die overigens steeds langer wordt). ’s Avonds hebben we een bartalk van Annie die verteld over de spreekwoorden die ontstaan zijn op zee in de oorlog tussen de Nederlanders en Engelsen hier op Spitsbergen. Jammer dat wij één van de weinigen Nederlanders aan boord zijn, Engeland wint vandaag.
21 juli 2010 – We worden wakker vanwege een hoop rumoer op het schip. Er is een ijsbeer op het strand gesignaleerd! We besluiten het ontbijt te laten voor wat het is en vertrekken meteen met één van de Zodiacs richting de ijsbeer. Deze heeft er geen zin in en rent hard weg, tjonge wat kunnen die beesten een snelheid maken!
We passen het plan aan en gaan aan land. Het ligt vol met historische spullen en bergen botten van Belugas. We mogen niets aanraken en zeker niets meenemen. We krijgen hier een beetje een rotgevoel, we komen immers voor de wildlife en hier zien we de restanten van Nederlands glorie van de walvisvaarders. In de middag cruissen we langs het Recherchefjord (foto) en gaan aan land.
We ondervinden prachtige landschappen met permafrost. We zien hier ook weer diverse rendieren en een nieuwe vogelsoort, de Kleinste Jager. Ze laten zich niet eenvoudig fotograferen maar dat is gelukkig de uitdaging van de hobby. We zien bij terugkomst van de wandeling nog een Bearded Seal op een ijsschots liggen in een erg fraaie setting. We gaan terug naar het schip en genieten van een goed diner. Morgen wordt het weer mijn dag, ik zeur al sinds dag één bij Tony de vogelexpert aan schip of we een Kleine Alken kolonie kunnen bezoeken, morgen staat dit op het programma.
22 juli 2010 – Ik wordt al vroeg wakker, alle batterijen weer opgeladen, kaartjes leeggemaakt, tijd voor de Kleine Alken. Eenmaal aan land moeten we over losliggende rotsen naar de kolonie klimmen. Dit is de moeite waard al beginnen mijn schouders een beetje beurs te worden van afgelopen dagen. Eenmaal bij de kolonie aangekomen ga ik zitten en genieten. Prachtig hoe deze vogels in een display heen en weer vliegen.
Het valt niet mee om ze tussen de kleine rotsen te vinden, ze zijn immers maar 12 cm groot. Het licht is matig, maar probeer toch enkele mooie foto’s te maken. Mijn dag is weer goed. We lopen verder naar een gletsjer die zich terugtrekt op het land, een signaal van opwarming van de aarde helaas. ’s Middags maken we nog een cruise langs de gletsjers in de Bay of Hornsund. We zien weer ontzettend veel vogels en een ijsbeer in de sneeuw.
Dit maken weer een topdag die wordt afgesloten met een barbecue buiten op het dek. Het avond licht maakt er een spektakel van en ik besluit ’s nachts op te blijven om landschappen te fotograferen.
23 juli 2010 – Vandaag staat West Spitsbergen en Alkhornet op de planning. Het is tevens de laatste dag op de boot dus we moeten de bar afrekenen en de koffers weer zoetjes aan inpakken. We krijgen een rondleiding over het schip in de ochtend in de delen waar je normaal niet mag komen. Na de lunch gaan we aan land en maken een mooie wandeling over de toendra. We zien diverse Rendieren en Poolvosjes rondscharrelen. Terug op de boot krijgen we een presentatie van de foto’s die door ons gemaakt zijn tijdens de reis (we moesten ze gisterenavond inleveren). Ik schiet alleen in Raw, dus kon niets inleveren. Leuk om te zien hoe iedereen zijn eigen idee van compositie heeft, en de macro foto’s waren prachtig om te zien. Tijdens captains dinner wordt nog nagekletst over alle ervaringen en foto’s.
24 juli 2010 – Vandaag staan we vroeg op, de laatste spullen gaan de koffers in zodat deze opgehaald kunnen worden. We krijgen nog een ontbijt terwijl de boot in de haven aanmeert. We nemen afscheid van iedereen en vertrekken met de bus richting ons hotel in Longyearbyen. Bij Kroa eten we nog een broodje en besluiten even te gaan liggen, het weer is erg slecht geworden en we zijn op. Tijd voor rust!
25 juli 2010 – Na een goede en welverdiende nachtrust staan we weer vroeg op. Om 6.00 uur komt de flybus ons ophalen en vertrekken richting de Airport. Het was een geweldige reis, prachtige landschappen en veel wildlife.
Bij deze willen we Arjen Drost bedanken voor de informatie die hij heeft verstrekt ter voorbereiding van onze reis. Kijk ook eens op zijn website: www.natureview.nl
Marc & Mijke.