Israël 2014

Tijd voor een nieuwe vogelreis, dit jaar gaan we naar Israël. De gebroeders Hermans hebben weer een reis in elkaar gedraaid. Het belooft veel moois, de roofvogeltrek moet hier enorm zijn. We gaan met 26 personen naar Eilat. Alvorens van dag tot dag onze vogelbelevenissen te vertellen, eerst iets over Israël. Israël, officieel de Staat Israël, is een land in Azië, het Midden-Oosten en de Levant. Israël grenst aan Libanon, Syrië, Jordanië, Egypte en de Palestijnse Gebieden. Israël heeft een kust aan zowel de Middellandse Zee als aan de Rode Zee en vormt daarmee – samen met Egypte – een continentale brug van Azië en Europa met Afrika. Israël is het enige land ter wereld met een Joodse bevolkingsmeerderheid. In het Midden-Oosten is Israël ook het enige land zonder islamitische bevolkingsmeerderheid.

Foto: kaart Israël

Planten

Het westen van Israel behoort nog tot de mediterrane regio, met nog behoorlijk wat altijd groene bossen. In het kustgebergte en tot Jeruzalem en Galilea, groeit op de krijtgrond naaldbos van Aleppo-den. Op zandgronden in deze streken groeien eikenbossen die tot in Galilea gemengd zijn met Styrax officinalis en Pistacia atlantica. De Pistacia atlantica behoort tot de oudste bomen die men in de Negev of in Galilea vinden kan. Van zijn alles overheersende verschijning wordt in verschillende Bijbelse verhalen verteld. Landinwaarts is in het gebergte vooral struikgewas te vinden dat men in kalkrijke gebieden “garrigue” noemt, en op meer zure grond “maquis”. Dit milieu kent een groot aantal plantengemeenschappen, waarvan sommige nergens anders in het Middellandse-Zeegebied voorkomen. Enkele bijzondere soorten zijn vlinderorchis, Calycotome villosa, Italiaanse gladiool, Cistus salviaefolius, Aziatische ranonkel, wilde tarwe, Galilea-orchis, en Helichrysum sanguineum.

Naar het oosten gaat de vegetatie over in die van het steppegebied en hier groeit het steppedoornstruweel van onder andere de de Zizyphus lotus, Zizyphus spina-Christi of jujubeboom en Acacia arabica, allemaal zeer taaie planten die maar weinig water nodig hebben. De oever van de Jordaan is vrijwel zonder vegetatie. De woestijn van Judea is in de zomer kaal en dor, in de winter groen en in het voorjaar bij voldoende neerslag één grote wilde bloementuin, met onder andere rode anemonen, gele mosterdplanten, roze cyclamen, blauwe orchideeën en bruine en paarse irissen. De circa 160 natuurreservaten in Israël beslaan in totaal 400.000 ha en herbergen meer dan 3000 plantensoorten, waarvan er circa 150 alleen in Israël voorkomen.

Zoogdieren

In de loop der tijd is de soortenrijkdom in Israël sterk verminderd, onder andere door het op grote schaal kappen van bossen met als gevolg erosie. Pas de laatste tijd worden er veel bossen weer aangeplant. Op dit moment telt Israël ongeveer tachtig reptielensoorten en tweehonderd zoogdiersoorten. De Panter komt nog in zeer kleine aantallen voor, evenals de Syrische bruine beer. Van de andere recente soorten zijn te noemen de Gestreepte Hyena, de Gewone Jakhals, de gewone Ichneumon of Faraorat, de egel, de Klipdas en een Blinde muis. Ook de Dorcas Gazelle is hier te vinden.

Vogels

In Israël zijn 530 soorten waargenomen, waarvan ruim 200 als broedvogel. De overige soorten zijn wintergasten, doortrekkers en dwaalgasten. Rond Eilat zitten een aantal leuke broedvogelsoorten. Naast de algemene broedvogels als Arabische Buulbuul, Gestreepte Prinia en Palmtortel, komen we hier ook soorten zoals Kleine Groene Bijeneter en Maskerduif tegen. In de meer open stukken vinden we diverse soorten tapuiten en leeuweriken als broedvogel en in het noorden van de Negev woestijn gaan we op zoek naar de typische broedvogels van het open woestijnlandschap waaronder de Kraagtrap en Renvogel.

Eind maart is de trek in en rond Eilat al in volle gang. Naast de vele soorten doortrekkende zangvogels, zijn het met name de roofvogels die in deze tijd op weg zijn naar hun noordelijk gelegen broedgebieden. In Israël zijn maar liefst 46 soorten roofvogels gezien! De diverse soorten hebben in het voorjaar elk hun eigen doortrek patroon en eind maart zijn het met name Steppebuizerden die in grote aantallen de bergen van Eilat kunnen passeren. Ook de Zwarte Wouw piekt in deze tijd van het seizoen, maar naast deze twee algemeen doortrekkende soorten is er kans op een heel scala aan andere roofvogels, van Slangenarend tot Kleine Torenvalk.

Eilat

Eilat was onze thuisbasis. Eilat ligt in het uiterste zuiden van Israël en heeft circa 46.000 inwoners, en het ligt aan de golf van Akaba, een uitloper van de Rode Zee. Eilat is slechts op drie kilometer afstand van de Jordaanse havenplaats Akaba aan het oosten van het Sinaï-schiereiland en het zuiden van de Negev gelegen. De Egyptische plaats Taba ligt ook dicht bij Eilat. De stad is omringd door bergen.

Donderdag 20 maart 2014

De wekker sloeg al zeer vroeg. Om 3.30 uur hadden we een busje geregeld die ons naar Schiphol bracht. De vliegreis en het verblijf hadden we geregeld bij Corendon. Keurig op tijd kwamen we op Schiphol aan. Na de Bodyscan, vertrokken we om 7.15 naar Ovda. Ovda ligt circa 40 kilometer van Eilat af en is een militair vliegveld.

Hier krijgen we ieder een ondervraging van de douane, echter na een uurtje hadden we allemaal de koffers en werden we naar het Rimonim central park hotel in Eilat gebracht. Onderweg zagen we al het woestijnlandschap en vlogen er enkele Bruinnekraven rond.

Na ons gesetteld te hebben in het hotel zijn enkele van ons op zoek gegaan naar de autoverhuur. Dit viel niet mee. We hadden een verkeerd adres, maar na de nodige navraag bleek dat dit verhuurbedrijf vlakbij het hotel was. Drie mooie witte 9-persoonsbusjes stonden klaar en zouden de komende week ons vervoer vormen. Het hotel staat in een parkje, waar op dit moment trekvogels op adem komen, na hun reis vanaf Afrika. De meeste vogels moeten dan nog verder richting noorden en westen. In het parkje kon ik al wat mooie plaatjes schieten van onder andere de Vale Spotvogel, Draaihals, Maskerklauwier, Arabische Buulbuul en de Huiskraai.

We besloten om toch nog even naar de North Beach te gaan, gelegen aan de Rode Zee. In het schemerlicht, het wordt al om zes uur zeer snel donker, zagen we nog een Groenpootruiter, Aalscholver, Reuzenstern, Blauwe Reiger, Sporenkievit, Dunbekmeeuw en de Witoogmeeuwen met hun grote rode snavel, zwarte kop en witte ring rond nek en oog. Deze laatste zaten echter zover weg dat een foto niet mogelijk was helaas.

We hebben de Witoogmeeuw de verdere week niet meer gezien.

In het hotel stond het buffet gereed. We hadden een uitgebreide keuze en er kon zoveel opgeschept worden als we op konden. Sommigen konden deze weelde niet dragen en hebben iets teveel genomen. Na het eten werd de lijst opgemaakt. We hebben maar een paar uur gevogeld, toch hadden we al 32 soorten op onze lijst. We zijn met enkele nog naar de zogenaamde polenbar gegaan. Vlak bij het hotel was een klein supermarktje waar je drank kon kopen wat buiten in de zwoele avondlucht werd genuttigd. Morgenvroeg om 5.30 uur op !!!

Vrijdag 21 maart 2014

Bijna iedereen stond om 6 uur bij de auto, we gingen eerst weer naar het North Beach en naar het vogelringstation (IBRC). Aan het strand zagen we al snel de Bruine Gent, een zeldzame vogel voor Israël die je hier dus wel kan tegenkomen.

We zagen ook enkele Grote Sternen en Reuzensterns. Langs de kustlijn kon ik een Groenpootruiter en een Bontbekplevier op de foto zetten. Er liep een klein watertje van het binnenland naar de zee. Dit water hebben we gevolgd en voert ons uiteindelijk naar het vogelringstation. Maar langs het water en in de omgeving hebben we Huiskraai en Roodkopklauwier gezien. Bij een maïsveld zijn we gestopt en zagen honderden Spaanse Mussen. Gaaf! We zagen ook nog een Bruinkeelortolaan zitten.

Chris en Jan-Willem hebben over de daar liggende zoutpannen gekeken en zagen al snel grote groepen Flamingo’s. Bij een kas aangekomen zat mooi voor ons een Kleine Groene Bijeneter op het hek. Al hangend uit de bus kon ik er een foto van maken, nieuwe soort voor mij, en wat voor één!

Wat een mooie kleurrijke vogel. Er zouden nog vele waarnemingen van deze soort volgen al werd het er fotografisch niet echt veel beter op. Ze foerageren vaak vanaf hekwerk en dat is niet echt de mooiste habitat. Uiteindelijk kwamen we aan bij het ringstation. Het ringstation heet officieel International Birding & Research Center (IBRC) en heeft de voormalige vuilstort omgetoverd tot een prachtig natuurgebied. Het reservaat ligt ten noorden van de zuidelijke zoutpannen in de buurt van kibboets Eilot. Dit is voor alle vogelaars zeker de moeite waard om te bezoeken als je in Eilat komt. Google maps link.

Het 57 ha grootte reservaat is beplant met inheemse bomen en struiken. Er zijn diverse schuilhutten waarin mooi naar de vele vogels die hier voorbij komen gekeken kan worden. We zagen deze morgen onder andere de Braamsluiper, Gestreepte Prinia, Waterral, Steppebuizerd, Bergfluiter en weer de Kleine Groene Bijeneter. We reden tegen negenen weer terug naar het hotel om hier uitgebreid te ontbijten. Ook hier kwamen we niets tekort. Om 10 uur stond weer iedereen gereed en reden we naar de noordelijke zoutpannen.

Deze zoutpannen zijn gelegen tegen de Jordaanse grens, er liggen een vijftal wateren waar omheen gereden kan worden. Langs de vloedlijn kunnen veel steltlopers waargenomen worden en op het water zien we veel Dunbekmeeuwen en Flamingo’s.

Langs de vloedlijn zagen we deze keer Sporenkievit, Kemphaan, Tureluur, Bonte Strandloper, Groenpootruiter, Poelruiter, Krombekstrandloper, Maskerklauwier, Woestijnplevier en Kleine Plevier.

We besloten om naar kibboets Yotvata te gaan. We reden hiervoor noordelijk door de woestijn parallel aan de grens met Jordanië. In de woestijn zien we enkele Ooievaars doortrekken en lopen een groepje Dorca’s Gazellen. Eerst hebben we bij de kibboets ons middageten opgegeten. Kibboets Yotvata is gelegen in de Rift vallei. Een rijk gebied met extensieve landbouw, ideaal voor vogels. Verder noordelijker en oostelijker tegen de Jordaanse grens zijn de velden van de Kibboets.

We zijn gestopt bij een pompoenveld en zijn hier gaan lopen. Op de pompoenen zaten Tapuiten en een Rode Rotslijster, helaas vloog die (zoals bij elke ontmoeting) direct weg. Allemaal doortrekkers. In de omgeving hebben we ook een Oostelijke Blonde Tapuit en Hop gezien. Dit is ook het gebied van de Maskerduif. Helaas kon deze niet goed op de foto gezet worden. Verder hebben we nog Izabeltapuit en veel Kortteenleeuwerikken gezien. In de schemering vlogen boven onze auto’s diverse Kleine Torenvalken die op zoek waren naar insecten. In het donker reden we terug naar het hotel, waar het eten weer klaar stond. De stand werd weer opgemaakt, we zitten nu aan 88 soorten.

Zaterdag 22 maart 2014

Vandaag voor het ontbijt het park bij het hotel bekeken. De oogst viel wat tegen, toch nog een Zwarte Wouw, Draaihals en Graspieper. Het Ofirapark is ook een park in Eilat wat ook zeer de moeite waard is. We gingen hier met de bussen naar toe. Buiten een Balkanvliegenvanger en een Zwartkop hebben we helaas niet meer gezien, zodat besloten werd om naar het ringstation te gaan.

Dit bleek een goede zet te zijn. In een schuilhut konden we mooi het Klein Waterhoen, Waterral, Meerkoet en Grauwe Franjepoot bekijken. Maar de maag begon te knorren, zodat we terug bij het hotel ons ontbijt nuttigden. Veel elektrische apparaten zijn op slot tijdens de Sabbat, zodat de koffie gepompt moest worden.

Er zijn streken in Israël die tijdens de Sabbat compleet uitgestorven zijn, absolute rust is het devies. Niet voor ons. We zijn na het ontbijt naar het westen van Eilat gereden om daar de bergen in te gaan naar de berg Yoash. Hier komen tijdens de trek enorme aantallen roofvogels door. We hadden vandaag echter maar een beetje doortrek.

Het overgrote deel bestond uit Steppebuizerden, maar er waren ook Steppearenden, Slangenarenden en Zwarte Wouwen te zien. Ze zaten enorm hoog, helaas geen goede fotokansen.

Bij een wadi zagen we een Monnikstapuit. Het was echter zo heet dat een fatsoenlijke foto niet meer mogelijk was. Jammer, want dit was weer een nieuwe soort. Er vlogen ook weer Steppebuizerden door.

Op de terugweg naar Eilat zagen we langs de Egyptische grens een Witkruintapuit. Wij dus stoppen om dit beestje te bekijken, maar het duurde geen tien minuten of er kwam een militaire Hummer aanrijden met soldaten die ons gebaarden om weg te gaan. Iets verder ligt een prachtige wadi genaamd En Netafim.

Deze kloof hebben we belopen. Niet veel vogels gezien, maar wel een geweldig landschap. Een aantal van ons zijn via een zeer smalle kloof zelfs afgedaald naar het laagste punt. Terug bij de auto besloten we naar het Holland Park te gaan.

Dit park ligt oostelijk aan de rand van Eilat en is door Nederlanders aangelegd. We hadden inmiddels wel honger gekregen, zodat één auto met enkele personen op zoek ging naar een winkel. Dit viel op deze sabbatzaterdag niet mee. Uiteindelijk was vlak bij ons hotel een 24-uurs supermarktje, waar we onze inkopen gedaan hebben. De rest van de groep had zich uitstekend vermaakt in het park. Na het middageten, hebben we ook nog even rondgekeken. Nieuwe soort weer gezien, de Arabische Woestijnpatrijs. Enorm schuwe vogels helaas.

Daarnaast vonden we de Arabische Babbelaar, Rüppels Grasmus, Palestijnse Honingzuiger, Zwartstaart en Braamsluiper.

Er was nog tijd om naar de kibboets Yotvata te rijden. Bij de pompoenvelden zagen we nu niet de Maskerduif, maar wel Griel, Kleine Torenvalk, Kortteenleeuwerik, Kuifleeuwerik, Ooievaar, Hop, Oostelijke Blonde Tapuit, Roodkopklauwier en Arabische Buulbuul.

Helaas kwam aan dit alles een einde. De zon ging weer rap naar beneden, zodat we weer richting hotel moesten. Het lijsten bracht ons vandaag op 108 soorten.

Zondag 23 maart 2014

Vandaag gaan we naar kibboets Lotan. Maar dit is na het ontbijt. Voor het ontbijt zijn we naar het Holland Park gegaan. Hier waren weer de bekende soorten te zien als Palestijnse Honingzuiger, Rüppels Grasmus, Arabische Babbelaar en Arabische Woestijnpatrijs. We hadden nu beter licht als gisteren en dus ging ik voor de Babbelaar.

Na het ontbijt hebben we eerst inkopen gedaan voor het middageten in Eilat en toen op weg naar Kibboets Lotan gegaan. De Kibboets trekt elk jaar veel vogelaars aan. Een uitstekende accommodatie, veel vogelkennis en uiteraard veel vogels. Vijftig kilometer van Eilat gelegen, biedt het een ideaal fotoparadijs. De vogels zijn opvallend tam en je kunt ze van dichtbij bekijken. De kibboets ligt tegen de Jordaanse grens op de kruising van de 90 en de 40, iets te oosten van Quetura.

De toegangsweg naar de kibboets is 1,5 kilometer lang en omzoomd met struiken. Bij het hek aangekomen melden we ons aan en het hek gaat open. De auto’s werden geparkeerd op de centrale parkeerplaats en een Hollands sprekende vogelaar die hier woont wist ons te vertellen dat er een Balkanvliegenvanger te zien was. Het was al behoorlijk warm, maar alle deelnemers zwermden uit over de kibboets. Bij een rioolvijver (water is uiteraard erg belangrijk hier in de woestijn) troffen we een Blauwborst, Purperreiger, Witgat, Bokje, Gestreepte Prinia en een Maskerduif.

De koeien staan hier op stal en worden constant besproeid tegen de hitte. De mest wordt omgezet in compost en gebruikt om de grond vruchtbaar te maken. De kleine woningen zijn aangelegd in een parkachtige omgeving en ideaal voor vogels in dit verder dorre woestijnlandschap. Prachtige bomen die rijk bezaaid zijn met de meest fantastische kleuren bloemen. We zien hier een Hop, Braamsluiper en het nest van een Palestijnse Honingzuiger. Ik heb een Ortolaan gezien, normaal zouden deze nu massaal moeten doortrekken, dit is echter niet het geval, dus de eerste deze reis. Aan een gebouw zit een broedende Vale Rotszwaluw te nestelen en zien we in het park een vrouwtje Balkanvliegenvanger.

We verlaten het omheinde gedeelte van de kibboets en gaan noordoostelijk naar de velden van de kibboets. Tegen de Jordaanse grens zien we Duinpieper, Vale Woestijnvink, Oostelijke Blonde Tapuit, Kortteenleeuwerik, Hop, Kleine Groene Bijeneter en Steppearend.

Terugrijdend zagen we nogal wat roofvogeltrek, wat te denken van Steppebuizerden, Zwarte Wouwen, Steppearenden en ook Dwergarenden. Het begon al later te worden. Bij Quetura wist John nog een rioolvijvertje te liggen. Dit was niet zo groot, maar we hebben hier veel vogels gezien. Blauwborsten zitten aan de rand van het stinkwater de vliegjes op te pikken, maar we zagen ook Witgat, Bokje, Ralreiger, Arabische Babbelaar, Paap, Roodkeelpieper, Rietzanger en wel 25 tot 30 Roodstuitzwaluwen die al drinkend over het water scheerden.

We hadden nog even tijd om naar de kibboets velden van Yotvata te gaan. Hier zagen we op Jordaanse grond nog een vos. In het donker reden we terug naar het hotel.

De vogelteller gaf 123 soorten aan.

We gingen bijtijds slapen want morgenvroeg zouden we om 6.15 uur naar Nitzana gaan.

Maandag 24 maart 2014

Iedereen was om 6.15 uur present om naar Mitzpe Ramon en Nizzana te gaan. We hadden met de hotelleiding afgesproken dat deze lunchpakketten gereed zouden hebben. Helaas bleek dit toch moeilijk te zijn. Uiteindelijk vertrokken we om 6.30 uur met snel klaargemaakte lunchpakketten. We namen de weg langs de Egyptische grens. Het is een lange rit door het dorre maar wel mooie landschap. Onderweg hebben we gestopt om te genieten van dit landschap. Voor Mitzpe Ramon zijn we weer gestopt om te zoeken naar de Vale Gieren die hier moeten broeden.

Helaas konden we deze niet in het vizier krijgen, wel hebben we de Woestijnleeuwerik mooi kunnen fotograferen.

Mitzpe Ramon is het hoogst gelegen deel van de Negev woestijn (meer dan 100 meter boven zeeniveau). Het kleine stadje, gelegen langs spectaculaire kliffen van de Ramon krater biedt diverse mogelijkheden voor reizigers tussen Eilat en Beer Sheva. Hier hebben we onze auto’s vol getankt en bij een parkje gepicknickt. De Vale Rotszwaluw liet zich van dichtbij fotograferen toen deze bij een modderplas specie aan het verzamelen was voor zijn nest.

Op het plaatselijke voetbalveld, wat helaas omheind was konden we een Roodkeelpieper en een Balkankwikstaart waarnemen. Bij het verorberen van onze maaltijd werden we vergezeld door Bonte Kraaien.

Toen nog een heel eind gereden naar Nitzana. Nitzana ligt tegen de Egyptische grens aan. Bij Nitzana zijn we linksaf geslagen richting Ezuz, hier liggen de Nitzana velden. Deze velden zijn vlak, droog, voornamelijk stenige woestijn en herbergt een groot aantal woestijnvogels. Tijdens trek komen er grote groepen vogels door, zoals Ooievaar, Schreeuwarend en Kraanvogels. De vogelsoort van dit gebied is echter de Kraagtrap, die het hele jaar hier te zien is. Het hele gebied ligt vol met militaire bases, het betreden van de oefenterreinen is verboden, wat met een geel bord in het Hebreeuws en het Engels is aangegeven. Na de afslag naar Ezuz zien we een Klapekster op het voorrangsbord zitten. In de verlatenheid zien we Tapuit, Oostelijke Blonde Tapuit, maar geen Kraagtrap. En dan ineens midden in de woestijn boven onze hoofden een 400 Ooievaars die naar het noorden trekken. Magnifiek!!

Het werd tijd voor de lunch.

We hebben een mooi beschut plekje gevonden waar we ons brood opgegeten hebben. Een Gekraagde Roodstaart zorgde ervoor dat we even ophielden met eten. Op de weg terug naar Nitzana een nog magnifiekere belevenis, maar liefst 2500 Ooievaars en 1 Schreeuwarend kwamen voorbij. De woestijnweg was weer goed voor diverse Aziatische Steenpatrijzen en een Renvogel. Het was nog niet donker, zodat we rond Nitzana nog rondgekeken hebben.

Dit leverde een Arendbuizerd op en enkele grondeekhoorns. De lange weg terug door het donker was wel vermoeiend. Het eten ging er dan ook goed in. De vogelstand is inmiddels opgelopen naar 132 soorten.

Dinsdag 25 maart 2014

Ondanks de vermoeiende dag van gisteren stonden we al om 5.45 uur op om naar North Beach te gaan. We hebben een half uurtje over de Rode Zee gekeken en zagen onder andere Reuzenstern, Grote Stern, Bruine Gent, een vijftigtal Zomertalingen en twee Kleine Jagers.

Bij het watertje wat vanuit de binnenlanden de zee instroomt zat een IJsvogel te vissen. In de buurt is een klein binnenmeertje waar we mooi een Zwartkopmeeuw zagen, vergezeld van Dunbekmeeuwen en een Reuzenstern.We volgden de weg weer naar het ringstation. Bij de kassen waren de Kleine Groene Bijeneters weer mooi te zien.

In de schuilhut van het ringstation liet de Waterral zich weer mooi zien. Verder nog Meerkoet, Maskerklauwier, Loodbekje en Kluut. Na het ontbijt besloten we weer om roofvogeltrek te bekijken in de bergen langs de Egyptische grens. We rijden eerst naar het hoogste punt, echter was hier niet veel te zien, terwijl we onderweg al diverse vogelaars hadden zien kijken. Dus terug naar een lager punt. Hier zagen we mooi dichtbij een Witkruintapuit, die in de buurt ongetwijfeld aan het nestelen was. Nog verder naar de kust richting Eilat hebben we staan kijken samen met een groep Denen. Hier zagen we vogeltrek, volgens John echter nog niet massaal, maar voor degene die hier nog nooit geweest zijn, prachtige vogeltrek. Soorten als Steppebuizerd, Steppearend, Aasgier en Slangenarend kwamen geregeld door. Het werd al weer middag, zodat we inkopen gedaan hebben in Eilat voor de lunch. Hierna zijn we naar de noordelijke zoutpannen gereden, echter iets voor deze zoutpannen ligt een grote rioolwatervijver. Een heleboel vogels hebben we hier kunnen bewonderen en niet alleen vogels. Het begon met een slang, een soort adder. Op of nabij het water Ralreiger, Blauwe Reiger, Kleine Zilverreiger, Dodaars, Meerkoet, Wilde Eend, Slobeend, Wintertaling, Zomertaling, Kuifeend, Witoogeend en Bonte Strandloper. Hierna zijn we naar de noordelijke zoutpannen gereden. Met de auto er omheen en hier en daar stoppen. Het was heet, maar wel een aangename hitte, maar voor de foto’s net iets te veel van het goeie.

Bij onze eerste stop zagen we al snel weer de Woestijnplevier mooi op kleur. Er vloog een Vorkstaartplevier voorbij, het ging echter zo snel dat het misschien ook een Steppevorkstaartplevier geweest kon zijn. Gelukkig hadden ik en Simone een foto gemaakt, die we achteraf bekeken hebben. De conclusie is toch dat het een Vorkstaartplevier geweest is. Buiten dit nog mooi Kleine Strandloper, Blauwe Reiger en Grote Zilverreiger kunnen bekijken. Er is een soort schuilhut, gemaakt om niet te schuilen tegen regen, maar tegen de zon. Hier hebben we onze boterhammen opgegeten, onderwijl dat enkele Bijeneters over kwamen. De eerste die we in Israël zien. We hadden het idee dat de trek nu pas op gang gekomen is voor de meeste soorten.

Langs de hoofdweg van Lotan naar Eilat liggen enkele inhammen die de bergen ingaan. Een zo’n inham heet Amran Pillar. Op het eind van de inham zouden een soort natuurlijk gevormde pilaren te zien zijn. Voordat we echter daar waren hebben we de verkeerde inham gekozen, genaamd Timna Park. Dit is een soort geologisch museum, waar je entree moet betalen. Hier zijn wij Nederlanders niet zo voor. Uiteindelijk hadden we de juiste afslag en begon het meteen feest te worden. Buiten een Woestijnleeuwerik vlogen meerdere honderden Zwarte Ooievaars over ons, vergezeld door een enkele gewone Ooievaar en Steppebuizerden. Nog iets verder een doortrekkende Visarend. Op het eind moesten we de auto parkeren en een klein eindje omhoog klauteren om de pilaren te zien. Bij de parkeerplaats zat echter een Woestijnleeuwerik die bijna de pinda’s uit John zijn hand kwam eten.

Uiteraard zijn hier mooie plaatjes van genomen. Ik heb hier tevens prachtig een mannetje en vrouwtje Arabische Woestijnpatrijs kunnen fotograferen.

Anderhalf uur voor het donker werd begon de trek massaal op gang te komen. Zwarte Ooievaars, Ooievaars, Steppebuizerden, Steppearenden, Visarenden, Zwarte Wouwen en Aasgieren kwamen in groepen voorbij tot zelfs in de schemering, wat een prachtig gezicht.

Voldaan reden we naar het hotel om te eten en te lijsten. De teller is op 151 soorten gekomen.

Woensdag 26 maart 2014

Op het programma stond een redelijk lange rit naar de Ein Avdat kloof waar de begraafplaats van Ben Gurion is. Ben Gurion speelde een hoofdrol in de politieke activiteiten van de Zionistische Arbeiders Organisatie die leidde tot de stichting van de staat Israël in 1948. Hij bestuurde Israël gedurende haar Onafhankelijkheidsoorlog en diende daarna – met een onderbreking van twee jaar tussen 1953 en 1955 – als premier van het land, van 25 januari 1948 tot 1963. In 1953 kondigde Ben Gurion zijn voornemen aan om met pensioen te gaan en zijn dagen te slijten aan de kibboets Sede Boker, in de Israëlische Negev-woestijn. Voor het ontbijt hebben we echter het park rond ons hotel bezocht. Ik kon wederom weer mooie opnames maken van de Draaihals.

Om 7 uur vertrokken we eerst weer richting Mitzpe Ramon. Bij de afslag bij kibboets Lotan zijn we bij een rioolwaterzuivering wezen kijken. Hier Waterpieper, Maskerklauwier, Zwartstaart, Kuifleeuwerik, Balkankwikstaart en een grote hagedisachtige. Iets voor Mitzpe Ramon hadden we eindelijk een Rouwtapuit in het vizier. De eerste van deze reis. Bus 1 is naar het centrum van Mitzpe Ramon gegaan en daar hebben we inkopen gedaan. De rest is weer naar het parkje gegaan wat we dinsdag bezocht hebben, waar we weer met zijn allen gepicknickt hebben. Wat is het toch heerlijk altijd buiten te kunnen eten. Een stukje verder bij nota bene een Mac Donalds (midden in de woestijn) zijn we uitgestapt en hebben hier mooi de Vale Woestijnvinken kunnen zien met hun grote zwarte snavel. Van hieruit zijn we naar Ben Gurion’s begraafplaats gegaan.

Er ligt een prachtige tuin bij, waar we al snel de Rosse Waaierstaart tegenkwamen. Maar we zagen hier ook verrassende soorten als Groenling, Syrische Bonte Specht en Roodborst. Vanuit de begraafplek heb je een magnifiek uitzicht over de Ein Avdat kloof . Hoezo is een woestijn saai?!!

Om de kloof in te gaan, wat een nationaal park is, moeten we € 5,- per persoon entree betalen. De Alpengierzwaluwen vergezelden ons bij het rijden naar de parkeerplaats. We zagen een Palestijnse Honingzuiger nectar snoepen van een knalgele Bremraap.

Meer kleuren kan het oog niet verdragen. Op de parkeerplaats bleek dat wij niet de enige waren om dit mooie stukje te aanschouwen. Bussen vol met schoolkinderen liepen de kloof in met leraar en/of lerares. Maar ook altijd vergezeld door gewapende veiligheidsmensen, wat mij in ieder geval geen veilig gevoel geeft. In de kloof ontdekten we al gauw een nest van een Vale Gier met uiteraard een broedende Vale Gier.

Iets verder troffen we een nest aan van een Havikarend en ook hier waren pa en ma Havikarend in de buurt, wat een prachtig schouwspel oplevert. Ik besloot hier te blijven staan om te proberen deze vogels wat beter op de foto te krijgen. De rest van de groep loopt door. Uiteindelijk krijg ik ze in vlucht voor de kliffen in beeld wat een prachtige serie foto’s oplevert. Erg gaaf om mee te maken.

Bij de parkeerplaats onder het afdak hebben we de lunch genoten, bekeken door een Arabische Babbelaar en een Tristrams Spreeuw. De weg terug was weer lang, echter bij de benzinepomp hebben we een ijsje gegeten. Halverwege de woestijn hebben we net voor het donker werd nog een stop ingelast. Dit leverde ons weer een Rouwtapuit, Zwartstaart en een Maquiszanger op. Ik besloot hier tussen de struiken op de grond te gaan liggen en kreeg na een 10 minuten de vogels vrij in beeld. Weer gaaf!

De vogelteller kwam op 161 soorten.

Donderdag 27 maart 2014

Helaas alweer de laatste dag. Om 10.00 uur zouden we opgehaald worden. Voor het ontbijt hebben we het vogeltrekstation nog eens bezocht. Dit was een goede afsluiting. We zagen onder andere Vale Gierzwaluw, Balkan Bergfluiter, Gestreepte Prinia en van zeer dichtbij de Kleine Groene Bijeneter.

Na het ontbijt zijn nog enkelen naar het park achter ons hotel gegaan om daar de Draaihals nog op foto te zetten. Keurig op tijd kwam de bus aan om ons naar het vliegveld te brengen. Langs de Egyptische grens was ontzettend veel roofvogeltrek. Toch nog te vroeg gegaan? Op het vliegveld hebben we eerst een groepsfoto gemaakt voordat het verhoor begon. Werkelijk om Israël uit te komen is geen pretje. Meer dan een half uur werden we letterlijk ondervraagd en werden de koffers helemaal binnenste buiten gekeerd. Na anderhalf uur waren we eindelijk door de douane. Het inchecken ging gelukkig een stuk sneller dan bij ons. Keurig op tijd landen we op Schiphol waar ons busje al klaar stond. Op de Groenhoeve werden we weer onthaald door de familie. Een mooie reis was weer ten einde.

Jan Willem & John, wederom kei bedankt voor het organiseren van een geweldige reis!

Hierbij alle vogelsoorten die we gezien hebben, in totaal 161 stuks:

Dodaars, Geoorde Fuut, Bruine Gent, Aalscholver, Woudaap, Koereiger, Ralreiger, Kleine Zilverreiger, Grote Zilverreiger, Blauwe Reiger, Purperreiger, Ooievaar, Zwarte Ooievaar, Lepelaar, Flamingo, Bergeend, Wilde Eend, Pijlstaart, Slobeend, Wintertaling, Zomertaling, Kuifeend, Witoogeend, Nijlgans, Zwarte Wouw, Aasgier, Vale Gier, Steppekiekendief, Blauwe Kikendief, Bruine Kiekendief, Sperwer, Steppebuizerd, Arendbuizerd, Steenarend, Steppearend, Schreeuwarend, Havikarend, Dwergarend, Slangearend, Visarend, Torenvalk, Kleine Torenvalk, Arabische Woestijnpatrijs, Aziatische Steenpatrijs, Klein Waterhoen, Waterral, Meerkoet, Griel, Steltkluut, Kluut, Vorkstaartplevier, Renvogel, Bontbekplevier, Kleine Plevier, Strandplevier, Woestijnplevier, Sporenkievit, Krombekstrandloper, Bonte Strandloper, Kleine Strandloper, Kemphaan, Wulp, Tureluur, Groenpootruiter, Bosruiter, Oeverloper, Witgat, Poelruiter, Watersnip, Bokje, Grauwe Franjepoot, Kleine Jager, Zwartkopmeeuw, Dunbekmeeuw, Kokmeeuw, Geelpootmeeuw, Baltische Meeuw, Heuglins Meeuw, Witoogmeeuw, Grote Stern, Lachstern, Reuzenstern, Witbuikzandhoen, Rotsduif, Maskerduif, Turkse Tortel, Palmtortel, Halsbandparkiet, Alpengierzwaluw, Vale Gierzwaluw, Gierzwaluw, IJsvogel, Kleine Groene Bijeneter, Bijeneter, Hop, Draaihals, Syrische Bonte Specht, Kuifleeuwerik, Kortteenleeuwerik, Bergkalanderleeuwerik, Woestijnleeuwerik, Rotszwaluw, Vale Rotszwaluw, Oeverzwaluw, Roodstuitzwaluw, Boerenzwaluw, Huiszwaluw, Waterpieper, Graspieper, Roodkeelpieper, Duinpieper, Witte Kwikstaart, Balkan Gele Kwikstaart, Russische Gele Kwikstaart, Rosse Waaierstaart, Blauwborst, Gekraagde Roodstaart, Zwarte Roodstaart, Zwartstaart, Paap, Roodborsttapuit, Tapuit, Isabeltapuit, Blonde Tapuit, Rouwtapuit, Monnikstapuit, Witkruintapuit, Rode Rotslijster, Blauwe Rotslijster, Gestreepte Prinia, Maquiszanger, Rietzanger, Kleine Karekiet, Vale Spotvogel, Braamsluiper, Zwartkop, Rüppels Grasmus, Bergfluiter, Fitis, Tjiftjaf, Withalsvliegenvanger, Balkanvliegenvanger, Klapekster, Maskerklauwier, Roodkopklauwier, Roodborst, Arabische Buulbuul, Palestijnse Honingzuiger, Arabische Babbelaar, Tristrams Spreeuw, Bruinnekraaf, Bonte Kraai, Huiskraai, Huismus, Spaanse Mus, Moabmus, Loodbekje, Groenling, Vale Woestijnvink, Ortolaan, Bruinkeelortolaan.