Eind juni 2007 zijn wij na een rondreis in Ecuador doorgereisd naar de Galapagos Eilanden. De Galapagos Eilanden stond bij ons al lang op het verlanglijstje wegens zijn historie en fraaie natuur.  De planning was om hier na twee dagen op het vaste land van Santa Cruz een cruise te maken op een klein bootje tussen de eilanden door, en elke dag een eiland te bezoeken aan land. Alvorens het reis verhaal te vertellen eerst een klein stukje informatie over deze eilandengroep. Dit zal tevens mijn eerste reis worden waarbij ik gebruik maak van een spiegelreflex camere met 100-400mm zoomlens. Achteraf blijkt dit meer als voldoende te zijn om alles te kunnen fotograferen.

De Galapagos Eilanden (officiële naam: Archipielago de Colón, andere Spaanse namen: Islas de Colón of Islas Galápagos) zijn een archipel van vulkanische eilanden verspreid over de evenaar in de Stille Oceaan, 972 km (525 NMI) ten westen van het vasteland Ecuador, waar ze een deel van zijn. De Galapagos Eilanden en de omliggende wateren vormen een Ecuadoreaanse provincie, een nationaal park, en een biologische zeereservaat. De belangrijkste taal op de eilanden is Spaans. De eilanden worden bevolkt door ongeveer 23.000 mensen. De eilanden zijn geologisch jong en beroemd om hun groot aantal endemische soorten, die door Charles Darwin als eerst zijn bestudeerd tijdens zijn reis op de Beagle. Zijn waarnemingen en verzamelingen hebben bijgedragen tot de aanvang van de theorie van Darwin van de evolutie door natuurlijke selectie. De eerste ruwe navigatiekaart van de eilanden werd gemaakt door de boekanier Ambrosius Cowley in 1684 welke de eilanden ook namen gaf. De Ecuadoraanse regering gaf relatief recentelijk de meeste eilanden Spaanse namen. Terwijl de Spaanse namen de officiële zijn, zijn er veel bezoekers (vooral ecologische onderzoekers) die de namen gebruiken van de Engelsman, dit zijn met name de eilanden die destijds door ​​Charles Darwin zijn bezocht.

De Galapagoseilanden hebben een heet en droog klimaat. Het karakter van de eilanden wordt vooral bepaald door de van Antarctica afkomstige koude Humboldtstroom.

Santa Cruz Island is één van de Galapagos Eilanden met een oppervlakte van 986 vierkante kilometer en een maximale hoogte van 864 meter. Het is gelegen in het centrum van de archipel, en het op één na grootste eiland (na Isabela). De hoofdstad is Puerto Ayora waar we ook verblijven. Dit is het meest bevolkte stedelijk centrum op de eilanden. Op Santa Cruz zijn er enkele kleine dorpjes, waarvan de bewoners werken in de landbouw en veeteelt maar ook in het eco-toerisme. Dit eiland is één grote slapende vulkaan. Één van de bezienswaardigheden zijn dan ook de lava tunnels waar je doorheen kunt lopen. Een ander bezienswaardigheid is het Darwin Centre. Een groot museum over de evolutie theorie, maar ook een opvangcentrum voor de diverse dieren die worden binnen gebracht. Hier leeft Lonely George, een reuzenschildpad welke de laatste in zijn soort is. Tijdens onze boottrip zullen we dit bezoekerscentrum bezoeken, en dus besluiten we een eigen trip op het eiland te ondernemen. Op het vaste land vinden we diverse gele zangers, Galapagostiran, en Galapagos spotvogels. Ook zien we een Amerikaanse reiger een visje vangen in een poel, hij komt wat groter over dan de Europese blauwe reiger.

Wij hadden besloten om reuzenschildpadden te gaan zoeken op de hoger gelegen delen van het eiland en zijn middels een taxi naar een reservaat gegaan. Het duurde hier dan ook niet lang alvorens we ze gevonden hadden. Wat een grote dieren! De reuzenschildpad kan 1.5 meter hoog worden en met 250kg gewicht dwingt hij toch respect af.  Er wordt geschat dat deze dieren ongeveer 150 jaar oud worden, en op basis van het schild zijn er 14 endemische ondersoorten benoemd. Het was prachtig om deze dieren in hun eigen leef omgeving te mogen zien. Hier vinden we tevens ook de Galapagostreurduif, een fraai gekleurd duifje.

Na de wandeling bezoeken we even de haven waar we een Galapagos reiger vinden en maken hierna een wandeling aan de kust. We zien hier een Mangrovereiger vissen, prachtig van kleur. Uiteindelijk zijn we na verblijf op het vasteland op de boot gegaan. Ons reisgezelschap bestond uit Duitsers, Denen, Australiërs en een vriendelijke Amerikaanse vrouw, een gemengd gezelschap dus. Na een briefing van onze gids reizen we per zodiac terug naar Santa Cruz om het Darwin Centre te bezoeken. Later die avond varen we naar het eerste eiland Genovesa.

Genovesa is is een klein eiland van 14 km2 in het noordoosten van de Galapagos Eilanden. Het is tevens het enigste eiland ten noorden van de evenaar in het archipel dat door toeristen bezocht mag worden. Het eiland is met name bekend door de grote variëteit aan zeevogels. Roodpootgenten, Fregatvogels, Nascagent, Blauwvoetgenten en diverse reigersoorten zullen we hier tegen komen. Na de landing op het eiland krijgen we meteen te maken met het beheer van de eilanden. Paden zijn afgezet met bordjes, de gids houdt alle toeristen strikt in de gaten op hun doen en laten, voor het teruggaan eerst schoenen afkloppen zodat er geen zaden of wat dan ook naar het volgende eiland meegaan, enzv. Tevens worden de schepen die toeristen rondvaren strikt aan een schema gehouden zodat geen één eiland te veel bezocht wordt per dag. Een grote verrassing was het vinden van de Galapagos Velduil die hier broedt en jaagt op de stormvogels. Ondanks het harde licht hebben we hier toch een aantal foto’s van kunnen maken daar deze net zoals onze Velduil overdag jaagt. Een paartje Zwaluwstaartmeeuwen zijn zich aan het poetsen en trekken zich niets aan van de bezoekers. Na deze eerste eiland ervaringen gaan we verder en zullen we door varen naar Barolomé. Onderweg zien we hoe een Bruine Noddy het leven zuur maakt van een Bruine Pelikaan. Ook een Roodsnavelkeerkringvogel wordt lastig gevallen, echter dit gebeurt door een Grote Fregatvogel die het voedsel van de keerkringvogel probeert af te nemen.

Bartelomé is een klein eiland van 1 km2. Via een wandeling gaan we de vulkaan op om te genieten van een schitterend uitzicht. Helaas was het weer net omgeslagen waardoor het zonnetje verdwenen was. Dit zouden we meerdere malen op een dag meemaken, het klimaat veranderde met het 1/2 uur. Vanaf de vulkaan kijken we uit over de onderwater vulkanen in zee en Pinnacle Rock (zie foto hieronder). De Galapagos eilanden zijn ontstaan door onderwater vulkanen en zijn nog steeds actief. De eilanden zijn ook allemaal onder water ontstaan en uitgegroeid tot wat het nu is. Na het ontstaan van de eilanden zijn er dieren via zee en lucht op de eilanden terecht gekomen welke zich hebben aangepast aan de omgeving. Een aantal zijn door deze aanpassingen endemisch geworden en zijn nergens anders ter wereld te vinden. Hier fotograferen we ook de Lava Meeuw, één van de zeldzamere vogelsoorten op de wereld.

Na het bezoek aan Bartelomé varen we door naar North Seymour, een eiland van ca. 1.9 km2, waar we kunnen luieren op het strand tussen de Galapagos zeeleeuwen en Zeeleguanen.  Zwemmen mocht, echter zagen we diverse haaien punten het water door schieten van de Witpuntrifhaai. We hadden er niet zo’n goed gevoel bij en dus gingen we de omgeving vanaf het strand verkennen. Af en toe zagen we een Darwin vink rondvliegen en de Gele Zanger liet zich ook regelmatig zien. De gids meldde ons dat het weer weer om ging slaan en verzocht iedereen weer naar de boot te gaan om te vertrekken naar Santa Fé. Het wordt een ruige rit over hoge golven, en zowat iedereen ligt zeeziek op bed.

In de nacht komen we aan op Santa Fé, een eiland van 24 km2 groot, welke bekend staat om zijn vele soorten cactussen en de Santa Fé Landleguaan. Die ochtend zullen we het eiland bezoeken om deze te gaan zoeken. Uiteindelijk vinden we er één die een boom ingeklommen was om de bladeren te eten, een waarneming die je niet vaak meemaakt verteld de gids. Ook hier zien we veel zeevogels, Blauwvoetgenten, Fregatvogels maar ook Gapagos Zeeleeuwen en Zeeleguanen. De lavastranden zijn bedekt met Sally Lightfoot Crabs wat het zwarte goed een kleurrijk geheel geeft. Dit middag gaan we ook nog snorkelen tussen de zeeleeuwen en zien we op het land hoe een paartje Galapagos Hawks elkaar het hof maakt. Helaas, geen foto!! Vanaf Santa Fé varen we die ochtend door naar San Cristobal en zien we onderweg hoe reuze manta’s uit het water springen om zich van hun parasieten te ontdoen, een fraai gezicht.

San Cristobal is een eiland van 558 km2 groot. Op dit eiland ligt de hoofdstad van de Galapagos Eilanden, namelijk Puerto Baquirizo Moreno. Het eiland wordt bevolkt en hier kunnen we inkopen doen voor onderweg en eventuele souvenirs kopen. We zijn verplicht een rondje te maken in het Visiting Interpretation Center om de plaatselijke bevolking te ondersteunen. Hier zullen we de middag rondbrengen en fotograferen we nog wat zeeleeuwen, de Bruine Pelikaan en een Lava Hagedis.

Die avond is er op de boot een afscheidsdiner waarna we een salsa feestje houden. De volgende ochtend zullen we nog een zandbank bezoeken genaamd Mosquera waar we net te laat zijn bij de geboorte van een Galapagos Zeeleeuw. De bloedsporen zijn nog vers en het jong ligt bij de moeder. Een Lava Meeuw pikt hier zijn graantje mee. We vinden hier ook de Geelkruinkwak, een lelijk reigertje dat ons verbaast aankeek. Uiteindelijk worden we naar Baltra gebracht vanwaar we terug zullen vliegen naar Equador. We zijn een ervaring rijker, en hebben mogen genieten van een fantastische reis.