Kenmerken
De Syrische bonte specht is 23-25 cm groot, en is zeer vergelijkbaar met de Grote bonte specht (Dendrocopos major). De bovenste delen van het mannetje zijn glanzend zwart, met een rode vlek op de nek en wit op de zijkanten van het gezicht en hals. Op de schouder is een grote witte vlek en de slagpennen zijn geblokt met zwart en wit. De drie buitenste staartpennen tonen slechts een paar witte vlekken; Deze laten zich zien wanneer de korte stijve staart is gespreid, als ondersteuning bij het klimmen. De onderdelen zijn vaal wit, de buik en de onderstaart dekveren zijn roodachtig. De lange snavel is zwart en de poten groengrijs. Het vrouwtje heeft geen rood in de nek. Het is lastig om de Syrische specht te onderscheiden van de Grote bonte specht. De Syrische heeft een langere snavel, en mist de witte staart verjaring van grote bonte. Een ander belangrijk verschil is dat bij de Syrische de zwarte snor streep niet doorloopt tot in de nek, het is één geheel witte hals/wang vlek. Bij de Grote bonte specht is deze gescheiden in twee witte vlekken. De grote witte schoudervlek is een kenmerk die in het eerst in het oog springt.
Biotoop
Het broedgebied is in de afgelopen jaren verder ten noordwesten naar Europa gegroeid. Het is een bewoner van open bossen, gebieden met bomen en struikgewas, parken, afhankelijk van voedsel en broedplaatsen in oude bomen. Het is vaak een onopvallende vogel, ondanks de veren.
Voorkomen
De Syrische bonte specht is een broedvogel in Zuidoost-Europa oost tot in Iran.
Voedsel
Het voedsel bestaat voornamelijk uit de insecten die leven in het hout van de oude bomen, zoals de larven borende insecten zoals motten en kevers.
Wetenschappelijk
Syrische bonte specht - Syrian woodpecker - Dendrocopos syriacus
Stam: Chordata (Chordadieren)
Klasse: Aves (Vogels)
Orde: Piciformes (Spechtvogels)
Familie: Picidae (Spechten)
Geslacht: Dendrocopos
Soort: Dendrocopos syriacus
Ondersoorten
D.s. syriacus (Zuidoost-Europa tot in Turkije en Zuidwest-Iran)
D.s. transcaucasicus (Transkaukasië en Noord-Iran)
D.s. milleri (Zuidoost-Iran)