Goudvink - Bullfinch

Kenmerken

De Goudvink is een stevige vink, met een 'stierennek' (Engels: 'Bullfinch'), die ondanks zijn opvallende uiterlijk vaak over het hoofd wordt gezien, omdat hij zo schuw is en zo'n verborgen leven leidt. Hij wordt ca. 14,5 cm groot. Het mannetje heeft een zwarte kopkap en kin, een zware, zwarte snavel. De bovenzijde is blauwgrijs, hij heeft een witte stuit, zwarte staart, zwarte vleugels met witte dwarsstreep. De onderzijde is rozerood, en eveneens ook de wang. Het vrouwtje is aan de bovenzijde donkergrijsbruin, aan onderzijde en op de wang licht rozebruin.

Biotoop

Gemengd bos met dichte ondergroei, dichtbegroeide parken, tuinen, kwekerijen, boomgaarden, en bosranden. Leeft verborgen in paren of familieverband, en soms in groepjes.

Voorkomen

In Nederland is de Goudvink hoofdzakelijk standvogel, maar zelden in het noorden en westen van het land te zien. Het verspreidingsgebied van de Goudvink beslaat het grootste deel van Europa en de gematigde delen van Azië.

Voedsel

Zaden, pitten en knoppen, maar ook insecten en larven. In het najaar eet hij ook veel bessen zoals de lijsterbes en braam.

Wetenschappelijk

Stam: Chordata (Chordadieren)
Klasse: Aves (Vogels)
Orde: Passeriformes (Zangvogels)
Familie: Fringillidae (Vinkachtigen)
Geslacht: Pyrrhula
Soort: Pyrrhula pyrrhula

Ondersoorten

P.p. caspica: Azerbeidzjan en noordelijk Iran.
P.p. cassinii: oostelijk Siberië.
P.p. cineracea: van westelijk Siberië en noordoostelijk Kazachstan tot oostelijk Siberië en noordoostelijk China.
P.p. europoea: westelijk Europa.
P.p. griseiventris: de Koerilen en noordelijk Japan.
P.p. iberiae: zuidwestelijk Frankrijk en het noordelijk Iberisch Schiereiland.
P.p. paphlagoniae: noordwestelijk Turkije.
P.p. pileata: de Britse Eilanden.
P.p. pyrrhula: van noordelijk, het zuidelijke deel van Centraal-en oostelijk Europa tot centraal Siberië.
P.p. rosacea: Sachalin.
P.p. rossikowi: noordoostelijk Turkije en de Kaukasus.