Kenmerken
De witkraagijsvogel is luidruchtige vogel die vaak overdag gehoord wordt. Zijn harde zang wordt over verre afstanden gehoord en verraad zijn aanwezigheid. Hij staat ook bekend als de "White-collared Kingfisher" of Mangrove ijsvogel. hij leeft in een wijdverspreid gebied dat zich uitstrekt van de Rode Zee, zuidelijk Azië en Australië tot in Polynesië. De Witkraagijsvogel is 22 tot 29 cm lang. Hij varieert in kleur van blauw naar groen boven, terwijl de buik wit of beige is. Er zit een witte kraag rond de nek. Sommige vogels hebben een witte of beige streep over het oog, terwijl anderen een witte vlek tussen het oog en snavel hebben. De grote snavel is zwart met lichtgele snavelbasis. Hij prefereert open landschappen met water, kustgebieden en mangroves waar hij foerageert op vis en amfibieën.
Wetenschappelijk
Stam: Chordata (chordadieren)
Klasse: Aves (vogels)
Orde: Scharrelaarvogels
Familie: IJsvogels
Geslacht: Todiramphus
Soort: Todiramphus chloris
Ondersoorten
T. c. abyssinicus: de zuidelijke kusten van de Rode Zee.
T. c. kalbaensis: noordoostelijk Arabië.
T. c. vidali: de westkust van India.
T. c. davisoni: de Andamanen en Cocoseilanden.
T. c. occipitalis: de Nicobaren.
T. c. humii: van de oostkust van India tot zuidelijk Malakka en noordoostelijk Sumatra.
T. c. armstrongi: van Myanmar tot Thailand, Indochina en zuidelijk China.
T. c. laubmannianus: Sumatra (behalve het noordoosten), Borneo en de nabijgelegen eilanden.
T. c. chloropterus: de eilanden nabij westelijk Sumatra (behalve Enggano).
T. c. azelus: Enggano (nabij westelijk Sumatra).
T. c. palmeri: Java, Bali en de nabijgelegen eilanden.
T. c. collaris: de Filipijnen.
T. c. chloris: van Celebes tot noordwestelijk Nieuw-Guinea en de Kleine Soenda-eilanden.
T. c. sordidus: noordelijk en noordoostelijk Australië en de Aru-eilanden.
T. c. pilbara: noordwestelijk Australië.
T. c. colcloughi: het oostelijke deel van Centraal-Australië.
T. c. colonus: de eilanden nabij zuidoostelijk Nieuw-Guinea en de Louisiaden.
T. c. teraokai: Palau (westelijke Carolinen).
T. c. owstoni: de noordelijke Marianen.
T. c. albicilla: de zuidelijke Marianen.
T. c. orii: Rota.
T. c. nusae: Lavongai, Nieuw-Ierland (behalve het zuidwesten) en Feni.
T. c. matthiae: Sint Matthiaseilanden.
T. c. stresemanni: de eilanden tussen Nieuw-Guinea en Nieuw-Brittannië.
T. c. novaehiberniae: zuidwestelijk Nieuw-Ierland.
T. c. bennetti: Nissan.
T. c. tristrami: Nieuw-Brittannië.
T. c. alberti: van Buku zuidoostelijk tot Guadalcanal.
T. c. mala: Malaita.
T. c. pavuvu: Pavuvu.
T. c. solomonis: Makira en de nabijgelegen eilanden.
T. c. sororum: Olu Malau.
T. c. amoenus: Rennell en Bellona.
T. c. brachyurus: Reefeilanden.
T. c. vicina: Duffeilanden.
T. c. ornatus: Nendö en Tinakula.
T. c. utupuae: Utupua.
T. c. melanodera: Vanikoro.
T. c. torresianus: Torreseilanden.
T. c. santoensis: Bankseilanden en Espiritu Santo.
T. c. juliae: van Maewo tot Efate.
T. c. erromangae: Erromango.
T. c. tannensis: Tanna.
T. c. vitiensis: Vanua Levu, Taveuni, Viti Levu, Koro, Ovalau en Ngau.
T. c. eximius: Kadavu, Ono en Kanua Kula.
T. c. marinus: Lau-eilanden.
T. c. sacer: Tonga.
T. c. regina: Futuna (centraal Polynesië).
T. c. pealei: Tutuila (Amerikaans Samoa).
T. c. manuae: Ofu, Swains en Ta'u (Manu'a-eilanden in Amerikaans-Samoa).
