Kenmerken
De Kuifleeuwerik wordt ongeveer 17 cm groot. Het is een grijsbruine vogel met lichte en donkere bestreping. Onderzijde is licht van kleur. Opvallend is de kuif op zijn kop. Hij heeft een lichte wenkbrauwstreep en lichte snor. Het vliegen valt op door de trage vleugelslag van de brede vleugels en golvende vlucht. Hij heeft een vrij korte staart met witte zoom. Dit alles maakt het een plompe vogel om te zien.
Biotoop
De Kuifleeuwerik komt voor op zandige gebieden met weinig begroeiing. Vaak ook te vinden in de buurt van gebouwen. Hij houdt niet van dichte bossen en natte gebieden. Het nest wordt op de grond gemaakt vrijwel alleen van grashalmen.
Voorkomen
Kuifleeuweriken komen voor in vrijwel heel Europa, het gehele jaar door. Uitzonderingen zijn het Verenigd Koninkrijk, Ierland, Scandinavië en Noord-Rusland. In Nederland is het een schaarse vogel. Verder is het een wijdverspreide vogelsoort (zie ondersoorten).
Voedsel
Hij leeft van insecten, bladeren en zaden. Hij foerageert op de grond en kan graven met zijn snavel.
Wetenschappelijk
Stam: Chordata (Chordadieren)
Klasse: Aves (Vogels)
Orde: Passeriformes (Zangvogels)
Familie: Alaudidae (Leeuweriken)
Geslacht: Galerida
Soort: Galerida cristata
Ondersoorten
G.c. pallida: het Iberisch Schiereiland.
G.c. cristata: van zuidelijk Scandinavië en Frankrijk tot Oekraïne en Hongarije.
G.c. neumanni: het westelijke deel van Centraal-Italië.
G.c. apuliae: zuidelijk Italië en Sicilië.
G.c. meridionalis: van oostelijk Kroatië tot centraal Griekenland en westelijk Turkije.
G.c. cypriaca: Rodos, Karpathos en Cyprus.
G.c. tenuirostris: van oostelijk Hongarije en Roemenië tot zuidelijk Rusland en Kazachstan.
G.c. caucasica: de oostelijke Aegean islands, noordelijk Turkije en de zuidelijk Kaukasus.
G.c. kleinschmidti: noordwestelijk Marokko.
G.c. riggenbachi: westelijk Marokko.
G.c. carthaginis: van noordoostelijk Marokko tot noordelijk Tunesië.
G.c. arenicola: noordoostelijk Algerije, zuidelijk Tunesië en noordwestelijk Libië.
G.c. festae: de noordoostkust van Libië.
G.c. brachyura: van inlands noordoostelijk Libië tot zuidelijk Irak en noordelijk Arabië.
G.c. helenae: zuidoostelijk Algerije en zuidwestelijk Libië.
G.c. jordansi: het Aïrgebergte in noordelijk Niger.
G.c. nigricans: de Nijldelta in noordelijk Egypte.
G.c. maculata: centraal Egypte.
G.c. halfae: zuidelijk Egypte en noordelijk Soedan.
G.c. altirostris: oostelijk Soedan en Eritrea.
G.c. somaliensis: zuidelijk Ethiopië, noordelijk Somalië en noordelijk Kenia.
G.c. balsaci: de kust van Mauritanië.
G.c. senegallensis: van Mauritanië, Senegal en Gambia tot Niger.
G.c. alexanderi: van noordelijk Nigeria tot westelijk Soedan en de noordoostelijke Centraal-Afrikaanse Republiek.
G.c. isabellina: centraal Soedan.
G.c. cinnamomina: westelijk Libanon en noordwestelijk Israël.
G.c. zion: van zuidelijk Turkije tot noordoostelijk Israël.
G.c. subtaurica: van centraal Turkije tot zuidwestelijk Turkmenistan en noordelijk Iran.
G.c. magna: van Kazachstan tot zuidelijk Mongolië en noordwestelijk China.
G.c. leautungensis: noordoostelijk en oostelijk China.
G.c. coreensis: Korea.
G.c. iwanowi: van centraal Iran en centraal Turkmenistan tot noordwestelijk Pakistan.
G.c. lynesi: noordelijk Pakistan.
G.c. chendoola: van centraal en oostelijk Pakistan via westelijk en noordelijk India tot zuidelijk Nepal.
