De Amerikaanse zwarte beer is de kleinste en meest voorkomende berensoort van de drie soorten in Noord Amerika. Hij heeft een bruinzwarte kleur in de westelijke delen, in het oosten zijn ze volledig zwart. De zwarte beer foerageert in de bosgebieden maar door de zekere aanwezigheid van voedsel bevindt hij zich ook vaak in de nabijheid van dorpen. Ook op parkeerplaatsen waar mensen even tot rust komen en genieten van het landschap zal een zwarte beer zich met regelmaat laten zien om te kijken of er nog wat te halen valt. Dit levert vaak gevaarlijke situaties op.

Een zwarte beer zal in de zomer periode zijn gewicht opvoeren met ca. 30 kg extra om hun winterslaap te overleven. Rond oktober / november laten zij de wereld even met rust om in een diepe slaap de winter in te gaan echter staat de zwarte beer niet bekend om dit fenomeen daar er steeds minder zijn die een winterslaap houden.  Dit doen ze in groten, holen in stronken, boomholtes, enzv. Tijdens deze slaap kan hun hartslag teruglopen tot 8 slagen per minuut. Ze verblijven ca. 3 tot 5 maanden in een winterslaap, waarna ze ontwaken en de lente beleven. De eerste twee weken dwalen ze wat rond om hun stofwisseling weer op peil te krijgen. Tijdens de winterslaap verliezen ze ongeveer 25 tot 40% van hun lichaamsgewicht. Bij milde winters zijn er ook beren die geen winterslaap voeren.

Een zwarte beer is vruchtbaar rond zijn 3 tot 5 jarige leeftijd. Ze hebben een draagtijd van 235 dagen en krijgen gemiddeld twee jongen. De jongen worden geboren in eind januari tot begin februari. Een zwarte beer is vanaf 3 jaar vruchtbaar en op 5 jarige leeftijd volgroeid. Een zwarte beer kan 18 jaar worden in het wild, er zijn natuurlijk uitzonderingen. In gevangenschap worden zij vaak 2 maal zo oud.

Wetenschappelijk

Rijk: Animalia (Dieren)
Stam: Chordata (Chordadieren)
Klasse: Mammalia (Zoogdieren)
Orde: Carnivora (Roofdieren)
Familie: Ursidae (Beren)
Geslacht: Ursus
Ondergeslacht: Euarctos
Soort: Ursus americanus